«Τραπουλόχαρτα», «χαρτιά» ή «παιγνιόχαρτα». Όπως και αν θέλει κάποιος να τα αποκαλεί, είναι τα… μαγικά φύλλα, που αποτελούν την Τράπουλα, η καταγωγή της οποίας χάνεται μέσα στους αιώνες τους μύθους και τις παραδόσεις κάθε λαού και τα οποία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι στα Νόμιμα καζίνο Live. Πότε πρωτοεμφανίστηκαν τα τραπουλόχαρτα και ποια είναι η χώρα προέλευση τους; Παρακάτω θα κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο, προκειμένου να δούμε τις αλλαγές που υπέστησαν αλλά και πως χρησιμοποιήθηκαν μέσα στους αιώνες.
Μπορεί στη σύγχρονη εποχή τα τραπουλόχαρτα να χρησιμοποιούνται για διασκέδαση, ωστόσο η χρήση τους δεν ήταν πάντα αυτή. Με τη σημερινή τους μορφή τα τραπουλόχαρτα κατασκευάζονται από ορθογώνια στρώματα χαρτιού, τα οποία είναι ομοιόμορφα σε σχήμα και μέγεθος, ενώ οι γωνίες τους είναι συνήθως ελαφρώς στρογγυλεμένες για να μην ξεφτίσουν. Μάλιστα είναι αρκετά μικρά ώστε να μπορούν να συγκρατούνται πολλά μαζί στο ένα χέρι, τα οποία ανοίγουν συχνά έτσι ώστε να φαίνονται τα αναγνωριστικά σύμβολα σε κάθε κάρτα. Στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, έγινε σύνηθες να προστίθεται μια πλαστική επίστρωση για να αντιστέκονται στη φθορά, ενώ πολλοί πλέον παράγουν αποκλειστικά πλαστικές κάρτες.
Η ιστορία της Τράπουλας στην Ευρώπη
Στην Ευρώπη τα τραπουλόχαρτα φέρεται να εμφανίστηκαν για πρώτη φορά το 1370 και οι πρώτες χώρες στις οποίες έγιναν γνωστά, ήταν η Ισπανία και η Ιταλία. Μάλιστα, στα ιταλικά η λέξη «trappola» σημαίνει «παγίδα» και «δόλος». Τα τραπουλόχαρτα σύμφωνα με κείμενα που έχουν διασωθεί έφτασαν στην Ευρώπη από την Αίγυπτο, ενώ οι φιγούρες και τα σύμβολα πάνω τους ήταν ζωγραφισμένα στο χέρι. Μάλιστα φημολογείται ότι ο Βασιλιάς Κάρολος VI της Γαλλίας, πλήρωσε αδρά τον Γάλλο ζωγράφο, Jacquemin Gringonneur, για να του ζωγραφίσει ο ίδιος μια τράπουλα. Κατά τον 15ο αιώνα τα τραπουλόχαρτα άρχισαν να εξαπλώνονται κατά μήκος της Ευρώπης και ήταν περισσότερο χόμπι των ανώτερων τάξεων.
Η εφεύρεση της εκτύπωσης σε ξύλινες πλάκες στις αρχές του 15ου αιώνα από τους Γερμανούς, μείωσε σημαντικά το κόστος παραγωγής, το οποίο μειώθηκε περαιτέρω στη Γαλλία τη δεκαετία του 1480 με τη ζωγραφική μέσω στένσιλ, μια πρακτική που είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τα σύμβολα που υπάρχουν ακόμη και σήμερα στα τραπουλόχαρτα και συγκεκριμένα τα μπαστούνια, οι κούπες, τα καρό και τα σπαθιά. Η μείωση του κόστους είχε ως αποτέλεσμα τα τραπουλόχαρτα και τα παιχνίδια με τις κάρτες να αποκτήσουν περαιτέρω κοινωνική απήχηση και να μην αποτελούν μόνο διασκέδαση για τους πλούσιους. Τα τραπουλόχαρτα ήταν πιο ελκυστικά για τις γυναίκες και οι συσχετισμοί μεταξύ του παιχνιδιού με τα χαρτιά και της αποπλάνησης έγιναν ευρέως διαδεδομένοι σε όλη την ευρωπαϊκή λογοτεχνία και ζωγραφική. Αυτός ο παράγοντας, μαζί με τον πολλαπλασιασμό των τυχερών παιχνιδιών με χαρτιά, είχε ως αποτέλεσμα οι εκκλησιαστικές αρχές να τεθούν κατά αρκετών παιχνιδιών.
Προέλευση & Εξάπλωση της Τράπουλας
Σύμφωνα με αρχαία κείμενα που έχουν διασωθεί τέσσερις λαοί διεκδικούν την… πατρότητα της Τράπουλας, με την Κίνα να συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες, μιας και εκεί εφευρέθηκε το χαρτί. Πολλές πιθανότητες συγκεντρώνει και η Ινδία, ενώ ακολουθεί η Αίγυπτος και οι Άραβες. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η τράπουλα και τα τραπουλόχαρτα δεν αποτελούν ευρωπαϊκή εφεύρεση, αλλά εμφανίστηκαν πρώτη φορά στη Γηραιά Ήπειρο το 1370, όπως αναφέραμε και παραπάνω.
Χαρτομαντεία & Τράπουλα Ταρώ
Σε αντίθεση με την απλή τράπουλα τα Ταρώ έχουν χρησιμοποιηθεί μέσα στους αιώνες προκειμένου να δίνουν απαντήσεις σε θέματα που απασχολούν τον κάθε άνθρωπο. Από τα τέλη του 18ου αιώνα άρχισαν να χρησιμοποιούνται για μαντεία και στη συνέχεια για απόκρυφους σκοπούς, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει “πόλεμος” από τις θρησκευτικές αρχές σε όλο τον κόσμο, αφού τα Ταρώ συνδέθηκαν με τη μαγεία. Πρόκειται για μια τράπουλα η οποία αποτελείται από 78 μυστηριακά φύλλα, ενώ τα 22 από αυτά αποτελούν τη Μεγάλη Αρκάνα. Σε αυτή την περίπτωση οι εικόνες αντιπροσωπεύουν άτομα συγκεκριμένης ιδιότητας, ενώ τα υπόλοιπα 56 φύλλα αποτελούν τη Μικρή Αρκάνα που αντιπροσωπεύουν συμπεριφορές, ιδέες και δραστηριότητες των ανθρώπων.
Οι τράπουλες Ταρώ συνεχίζουν φυσικά να υπάρχουν ακόμη και στις μέρες μας με διαφορετική χρήση από τον κάθε άνθρωπο. Η χαρτομαντεία είναι μια από τις πολλές μεθόδους μαντικής, που προβλέπει το μέλλον και ασκείται από τις “χαρτορίχτρες”, ενώ ακόμη και η διάσημη “πασιέντζα” θεωρείται μορφή χαρτομαντείας.
Η τράπουλα σήμερα
Λίγοι είναι εκείνοι που δεν έχουν παίξει ούτε μια φορά ένα από τα αμέτρητα τυχερά και ψυχαγωγικά παιχνίδια με τράπουλα. Κάποια από τα διασημότερα είναι το πόκερ, το μπακαρά και η πρέφα. Μια τράπουλα αποτελείται από 52 φύλλα, όσες είναι και οι εβδομάδες του χρόνου αλλά και από 12 φιγούρες όσοι δηλαδή και οι μήνες του έτους. Στα 52 φύλλα προστίθενται και οι δύο “Τζόκερ”, ενώ η τράπουλα χωρίζεται σε δύο χρώματα, το κόκκινο και το μαύρο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαμορφώνονται τέσσερις διαφορετικές σειρές των 13 φύλλων η καθεμία, ενώ από τα 13 φύλλα τα δέκα από αυτά έχουν αριθμούς από το 1 έως το 10 και τα άλλα τρία τις διάσημες φιγούρες του Ρήγα, της Ντάμας και του Βαλέ.
Η Χαρτοπαιξία στην καθημερινότητα & τη λογοτεχνία
Τα τραπουλόχαρτα και τα παιχνίδια που μπορούν να παιχτούν με αυτά, έχουν εμπνεύσει μέσα στους αιώνες διάσημους καλλιτέχνες, οι οποίοι έχουν γράψει από μουσική, έως διάσημα λογοτεχνικά έργα και έχουν δημιουργήσει γνωστούς πίνακες ζωγραφικής, όπως ο Σεζάν Πωλ (Οι Χαρτοπαίκτες), ο Πιότρ Τσαϊκόφσκι (Ντάμα Πίκα) και ο Κάρολ Λιούις (Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων).
Είναι δύσκολο να πούμε με ακρίβεια πότε εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τα τραπουλόχαρτα, ωστόσο το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουν μείνει “ζωντανά” μέσα στους αιώνες και αποτελούν ακόμη και σήμερα ένα σημαντικό κομμάτι της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας των ανθρώπων. Είναι χαρακτηριστικό ότι καθημερινά χρησιμοποιούμε εκφράσεις που σχετίζονται με τα τραπουλόχαρτα με τις διασημότερες εξ αυτών να είναι “ανοίγω τα χαρτιά μου”, “έχω κρυμμένο άσσο στο μανίκι”, “τίναξε την μπάνκα”, “τα βρήκε μπαστούνια”, “δεν παίρνει από πρέφα”.
